Lachen Verboten

Woher kommt mein Wunsch, andere zum Lachen zu bringen? Was bringt uns zum Lachen? Welche Kraft steckt dahinter? Und was hat die Scham damit zu tun?“ Schon als kleiner Junge, der in Istanbul aufgewachsen ist, habe ich festgestellt, dass es immer mein Vater war, der den sozialen Raum dominiert hat, zum einen mit seiner Männlichkeitsinszenierung gemäß den gesellschaftlichen Erwartungen, zum anderen mit seinem Humor. Glaubt man dem Buch "Das Lachen" von Henri Bergson, so hat das, was uns zum Lachen bringt, immer etwas mit Machtverhältnissen zu tun. Das Publikum erlebt ein Situationsexperiment, eine One-Man-Comedy-Show, ein postdramatisches Spiel mit den Regeln der vierten Wand, eine Gratwanderung zwischen Stand-up, Selbstinszenierung und unvorhersehbarer Performance

Başkalarını güldürme isteğim nereden geliyor? Bizi güldüren nedir? Arkasında hangi güç gizlidir? Ve utancın bununla ne ilgisi var? İstanbul'da büyüyen küçük bir çocukken bile, sosyal alanı domine edenin her zaman babam olduğunu fark ettim. Bir yandan toplumsal beklentilere uygun erkeklik performansıyla, diğer yandan da mizahıyla. Henri Bergson'un "Kahkaha" kitabına inanırsanız, bizi güldüren şeyin her zaman güç ilişkileriyle bir ilgisi vardır. Seyirci bir durum deneyini, tek kişilik bir komedi gösterisini, dördüncü duvarın kurallarıyla oynanan post-dramatik bir oyunu, stand-up, benliğin sahnelenmesi ve öngörülemeyen performans arasında bir dengeleme eylemini deneyimliyor.